bekend
Danish
Dutch
Etymology
From Middle Dutch bekent, Part participle of bekennen (“to know”).
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈkɛnt/
audio (file) - Hyphenation: be‧kend
- Rhymes: -ɛnt
Inflection
Inflection of bekend | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | bekend | |||
inflected | bekende | |||
comparative | bekender | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | bekend | bekender | het bekendst het bekendste | |
indefinite | m./f. sing. | bekende | bekendere | bekendste |
n. sing. | bekend | bekender | bekendste | |
plural | bekende | bekendere | bekendste | |
definite | bekende | bekendere | bekendste | |
partitive | bekends | bekenders | — |
Synonyms
Antonyms
Derived terms
Derived terms
- bekend zijn met
- voor zover bekend
Inflection
Inflection of bekend | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | bekend | |||
inflected | bekende | |||
comparative | — | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | bekend | |||
indefinite | m./f. sing. | bekende | ||
n. sing. | bekend | |||
plural | bekende | |||
definite | bekende | |||
partitive | bekends |
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.