bekendmaken
Dutch
Etymology
From bekend + maken, c.f. German bekanntmachen.
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈkɛntmaːkə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: be‧kend‧ma‧ken
Inflection
Inflection of bekendmaken (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | bekendmaken | |||
past singular | maakte bekend | |||
past participle | bekendgemaakt | |||
infinitive | bekendmaken | |||
gerund | bekendmaken n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | maak bekend | maakte bekend | bekendmaak | bekendmaakte |
2nd person sing. (jij) | maakt bekend | maakte bekend | bekendmaakt | bekendmaakte |
2nd person sing. (u) | maakt bekend | maakte bekend | bekendmaakt | bekendmaakte |
2nd person sing. (gij) | maakt bekend | maakte bekend | bekendmaakt | bekendmaakte |
3rd person singular | maakt bekend | maakte bekend | bekendmaakt | bekendmaakte |
plural | maken bekend | maakten bekend | bekendmaken | bekendmaakten |
subjunctive sing.1 | make bekend | maakte bekend | bekendmake | bekendmaakte |
subjunctive plur.1 | maken bekend | maakten bekend | bekendmaken | bekendmaakten |
imperative sing. | maak bekend | |||
imperative plur.1 | maakt bekend | |||
participles | bekendmakend | bekendgemaakt | ||
1) Archaic. |
Derived terms
- bekendmaking
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.