bevinden

Dutch

Etymology

From Middle Dutch bevinden, from Old Dutch bifindan. Equivalent to be- + vinden.

Pronunciation

  • IPA(key): /bəˈvɪndə(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: be‧vin‧den
  • Rhymes: -ɪndən

Verb

bevinden

  1. (transitive) to discover, to find
  2. (reflexive) to be located, to find oneself
    Onder de mantel bevindt zich een vloeibare buitenkern (waarin het aardmagnetisch veld wordt opgewekt) en een vaste binnenkern.
    Under the mantle are located a fluid outer core (in which the Earth's magnetic field is generated) and a fixed inner core.

Inflection

Inflection of bevinden (strong class 3, prefixed)
infinitive bevinden
past singular bevond
past participle bevonden
infinitive bevinden
gerund bevinden n
present tense past tense
1st person singular bevindbevond
2nd person sing. (jij) bevindtbevond
2nd person sing. (u) bevindtbevond
2nd person sing. (gij) bevindtbevondt
3rd person singular bevindtbevond
plural bevindenbevonden
subjunctive sing.1 bevindebevonde
subjunctive plur.1 bevindenbevonden
imperative sing. bevind
imperative plur.1 bevindt
participles bevindendbevonden
1) Archaic.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.