branden
Catalan
Danish
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbrɑndə(n)/
audio (file) - Hyphenation: bran‧den
- Rhymes: -ɑndən
Etymology 1
From Middle Dutch branden. Equivalent to brand + -en. Displaced Middle Dutch bernen.
The sense “to write to a storage medium” is borrowed from English burn.
Verb
branden
Inflection
Inflection of branden (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | branden | |||
past singular | brandde | |||
past participle | gebrand | |||
infinitive | branden | |||
gerund | branden n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | brand | brandde | ||
2nd person sing. (jij) | brandt | brandde | ||
2nd person sing. (u) | brandt | brandde | ||
2nd person sing. (gij) | brandt | brandde | ||
3rd person singular | brandt | brandde | ||
plural | branden | brandden | ||
subjunctive sing.1 | brande | brandde | ||
subjunctive plur.1 | branden | brandden | ||
imperative sing. | brand | |||
imperative plur.1 | brandt | |||
participles | brandend | gebrand | ||
1) Archaic. |
Derived terms
Etymology 2
See the etymology of the main entry.
German
Pronunciation
Audio (file)
Verb
branden (third-person singular simple present brandet, past tense brandete, past participle gebrandet, auxiliary haben)
Conjugation
Conjugation of branden
infinitive | branden | ||||
---|---|---|---|---|---|
present participle | brandend | ||||
past participle | gebrandet | ||||
auxiliary | haben | ||||
indicative | subjunctive | ||||
present | ich brande | wir branden | i | ich brande | wir branden |
du brandest | ihr brandet | du brandest | ihr brandet | ||
er brandet | sie branden | er brande | sie branden | ||
preterite | ich brandete | wir brandeten | ii | ich brandete | wir brandeten |
du brandetest | ihr brandetet | du brandetest | ihr brandetet | ||
er brandete | sie brandeten | er brandete | sie brandeten | ||
imperative | brande (du) | brandet (ihr) |
Composed forms of branden
perfect | |||||
---|---|---|---|---|---|
indicative | ich habe gebrandet | wir haben gebrandet | subjunctive | ich habe gebrandet | wir haben gebrandet |
du hast gebrandet | ihr habt gebrandet | du habest gebrandet | ihr habet gebrandet | ||
er hat gebrandet | sie haben gebrandet | er habe gebrandet | sie haben gebrandet | ||
pluperfect | |||||
indicative | ich hatte gebrandet | wir hatten gebrandet | subjunctive | ich hätte gebrandet | wir hätten gebrandet |
du hattest gebrandet | ihr hattet gebrandet | du hättest gebrandet | ihr hättet gebrandet | ||
er hatte gebrandet | sie hatten gebrandet | er hätte gebrandet | sie hätten gebrandet | ||
future i | |||||
infinitive | branden werden | subjunctive i | ich werde branden | wir werden branden | |
du werdest branden | ihr werdet branden | ||||
er werde branden | sie werden branden | ||||
indicative | ich werde branden | wir werden branden | subjunctive ii | ich würde branden | wir würden branden |
du wirst branden | ihr werdet branden | du würdest branden | ihr würdet branden | ||
er wird branden | sie werden branden | er würde branden | sie würden branden | ||
future ii | |||||
infinitive | gebrandet haben werden | subjunctive i | ich werde gebrandet haben | wir werden gebrandet haben | |
du werdest gebrandet haben | ihr werdet gebrandet haben | ||||
er werde gebrandet haben | sie werden gebrandet haben | ||||
indicative | ich werde gebrandet haben | wir werden gebrandet haben | subjunctive ii | ich würde gebrandet haben | wir würden gebrandet haben |
du wirst gebrandet haben | ihr werdet gebrandet haben | du würdest gebrandet haben | ihr würdet gebrandet haben | ||
er wird gebrandet haben | sie werden gebrandet haben | er würde gebrandet haben | sie würden gebrandet haben |
Middle Dutch
Inflection
Weak | ||
---|---|---|
Infinitive | branden | |
3rd sg. past | — | |
3rd pl. past | — | |
Past participle | — | |
Infinitive | branden | |
In genitive | brandens | |
In dative | brandene | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | brande | — |
2nd singular | brants, brandes | — |
3rd singular | brant, brandet | — |
1st plural | branden | — |
2nd plural | brant, brandet | — |
3rd plural | branden | — |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | brande | — |
2nd singular | brants, brandes | — |
3rd singular | brande | — |
1st plural | branden | — |
2nd plural | brant, brandet | — |
3rd plural | branden | — |
Imperative | Present | |
Singular | brant, brande | |
Plural | brant, brandet | |
Present | Past | |
Participle | brandende | — |
Derived terms
Descendants
- Dutch: branden
- Limburgish: branje
Swedish
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.