colonarius
Latin
Etymology
From colōnia (“land attached to a farm, estate”), from colōnus (“farmer; colonist”), from colō (“till, cultivate, worship”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ko.loːˈnaː.ri.us/, [kɔ.ɫoːˈnaː.ri.ʊs]
Adjective
colōnārius (feminine colōnāria, neuter colōnārium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | colōnārius | colōnāria | colōnārium | colōnāriī | colōnāriae | colōnāria | |
Genitive | colōnāriī | colōnāriae | colōnāriī | colōnāriōrum | colōnāriārum | colōnāriōrum | |
Dative | colōnāriō | colōnāriō | colōnāriīs | ||||
Accusative | colōnārium | colōnāriam | colōnārium | colōnāriōs | colōnāriās | colōnāria | |
Ablative | colōnāriō | colōnāriā | colōnāriō | colōnāriīs | |||
Vocative | colōnārie | colōnāria | colōnārium | colōnāriī | colōnāriae | colōnāria |
Related terms
References
- colonarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- colonarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.