coloniarius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ko.loː.niˈaː.ri.us/, [kɔ.ɫoː.nɪˈaː.ri.ʊs]
Adjective
colōniārius (feminine colōniāria, neuter colōniārium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | colōniārius | colōniāria | colōniārium | colōniāriī | colōniāriae | colōniāria | |
Genitive | colōniāriī | colōniāriae | colōniāriī | colōniāriōrum | colōniāriārum | colōniāriōrum | |
Dative | colōniāriō | colōniāriō | colōniāriīs | ||||
Accusative | colōniārium | colōniāriam | colōniārium | colōniāriōs | colōniāriās | colōniāria | |
Ablative | colōniāriō | colōniāriā | colōniāriō | colōniāriīs | |||
Vocative | colōniārie | colōniāria | colōniārium | colōniāriī | colōniāriae | colōniāria |
Related terms
References
- coloniarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- coloniarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.