dynja
Albanian
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtɪnja/
- Rhymes: -ɪnja
Verb
dynja (weak verb, third-person singular past indicative dundi, supine dunið)
Conjugation
dynja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að dynja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
dunið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
dynjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég dyn | við dynjum | present (nútíð) |
ég dynji | við dynjum |
| þú dynur | þið dynjið | þú dynjir | þið dynjið | ||
| hann, hún, það dynur | þeir, þær, þau dynja | hann, hún, það dynji | þeir, þær, þau dynji | ||
| past (þátíð) |
ég dundi | við dundum | past (þátíð) |
ég dyndi | við dyndum |
| þú dundir | þið dunduð | þú dyndir | þið dynduð | ||
| hann, hún, það dundi | þeir, þær, þau dundu | hann, hún, það dyndi | þeir, þær, þau dyndu | ||
| imperative (boðháttur) |
dyn (þú) | dynjið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| dyndu | dynjiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Norwegian Nynorsk
Alternative forms
Pronunciation
- IPA(key): /²dʏnjɑ/
Verb
dynja (present tense dyn, past tense dunde, past participle dunt, present participle dynjande, imperative dyn)
- to resound, to boom, to reverberate (make a loud, resonant sound, also figuratively)
- 1894, Per Sivle, "Svolder":
- So bar det laust med det Svolder-Slag, som dyn i vor Soga den Dag idag.
- Then erupted the battle of Svolder, which resounds in our history to this very day.
- So bar det laust med det Svolder-Slag, som dyn i vor Soga den Dag idag.
- 1894, Per Sivle, "Svolder":
References
- “dynja” in The Nynorsk Dictionary.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.