equivaldre
See also: equivaldré
Catalan
Etymology
From Latin aequivaleō, from aequi- (“equal”) + valeō (“to be worth”), whence also valdre.
Pronunciation
Verb
equivaldre (first-person singular present equivalc, past participle equivalgut)
- to be equal or equivalent to
Conjugation
Conjugation of equivaldre (second conjugation with velar infix)
infinitive | equivaldre | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | equivalent | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | equivalgut | equivalgut | |||||
plural | equivalguts | equivalgudes | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | equivalc | equivals | equival | equivalem | equivaleu | equivalen | |
imperfect | equivalia | equivalies | equivalia | equivalíem | equivalíeu | equivalien | |
future | equivaldré | equivaldràs | equivaldrà | equivaldrem | equivaldreu | equivaldran | |
preterite | equivalguí | equivalgueres | equivalgué | equivalguérem | equivalguéreu | equivalgueren | |
conditional | equivaldria | equivaldries | equivaldria | equivaldríem | equivaldríeu | equivaldrien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | equivalgui | equivalguis | equivalgui | equivalguem | equivalgueu | equivalguin | |
imperfect | equivalgués | equivalguessis | equivalgués | equivalguéssim | equivalguéssiu | equivalguessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | equival | equivalgui | equivalguem | equivaleu | equivalguin |
Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.