fjölga
Icelandic
Etymology
Compare fjöl- (“poly-, multi-, many”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfjœlka/
Verb
fjölga (weak verb, third-person singular past indicative fjölgaði, supine fjölgað)
- (transitive, with dative, also impersonal) to increase
Conjugation
fjölga — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að fjölga | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
fjölgað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fjölgandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég fjölga | við fjölgum | present (nútíð) |
ég fjölgi | við fjölgum |
þú fjölgar | þið fjölgið | þú fjölgir | þið fjölgið | ||
hann, hún, það fjölgar | þeir, þær, þau fjölga | hann, hún, það fjölgi | þeir, þær, þau fjölgi | ||
past (þátíð) |
ég fjölgaði | við fjölguðum | past (þátíð) |
ég fjölgaði | við fjölguðum |
þú fjölgaðir | þið fjölguðuð | þú fjölgaðir | þið fjölguðuð | ||
hann, hún, það fjölgaði | þeir, þær, þau fjölguðu | hann, hún, það fjölgaði | þeir, þær, þau fjölguðu | ||
imperative (boðháttur) |
fjölga (þú) | fjölgið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
fjölgaðu | fjölgiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
Derived terms
- fjölgun
- fjölga sér
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.