fregna

Icelandic

Etymology

From Old Norse fregna, from Proto-Germanic *frehnaną.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfrɛkna/
  • Rhymes: -ɛkna

Verb

fregna (weak verb, third-person singular past indicative fregnaði, supine fregnað)

  1. (transitive, with accusative) to hear, to learn
    Ég hef fregnað að hann er að fara til Þýskalands.
    I've heard that he is going to Germany.

Conjugation
fregna — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að fregna
supine
(sagnbót)		 fregnað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 fregnandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég fregna við fregnum present
(nútíð)		 ég fregni við fregnum
þú fregnar þið fregnið þú fregnir þið fregnið
hann, hún, það fregnar þeir, þær, þau fregna hann, hún, það fregni þeir, þær, þau fregni
past
(þátíð)		 ég fregnaði við fregnuðum past
(þátíð)		 ég fregnaði við fregnuðum
þú fregnaðir þið fregnuðuð þú fregnaðir þið fregnuðuð
hann, hún, það fregnaði þeir, þær, þau fregnuðu hann, hún, það fregnaði þeir, þær, þau fregnuðu
imperative
(boðháttur)		 fregna (þú) fregnið (þið)
Forms with appended personal pronoun
fregnaðu fregniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
fregnast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að fregnast
supine
(sagnbót)		 fregnast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 fregnandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég fregnast við fregnumst present
(nútíð)		 ég fregnist við fregnumst
þú fregnast þið fregnist þú fregnist þið fregnist
hann, hún, það fregnast þeir, þær, þau fregnast hann, hún, það fregnist þeir, þær, þau fregnist
past
(þátíð)		 ég fregnaðist við fregnuðumst past
(þátíð)		 ég fregnaðist við fregnuðumst
þú fregnaðist þið fregnuðust þú fregnaðist þið fregnuðust
hann, hún, það fregnaðist þeir, þær, þau fregnuðust hann, hún, það fregnaðist þeir, þær, þau fregnuðust
imperative
(boðháttur)		 fregnast (þú) fregnist (þið)
Forms with appended personal pronoun
fregnastu fregnisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
fregnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 fregnaður fregnuð fregnað fregnaðir fregnaðar fregnuð
accusative
(þolfall)		 fregnaðan fregnaða fregnað fregnaða fregnaðar fregnuð
dative
(þágufall)		 fregnuðum fregnaðri fregnuðu fregnuðum fregnuðum fregnuðum
genitive
(eignarfall)		 fregnaðs fregnaðrar fregnaðs fregnaðra fregnaðra fregnaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 fregnaði fregnaða fregnaða fregnuðu fregnuðu fregnuðu
accusative
(þolfall)		 fregnaða fregnuðu fregnaða fregnuðu fregnuðu fregnuðu
dative
(þágufall)		 fregnaða fregnuðu fregnaða fregnuðu fregnuðu fregnuðu
genitive
(eignarfall)		 fregnaða fregnuðu fregnaða fregnuðu fregnuðu fregnuðu

Synonyms

Italian

Etymology

The origin is unknown. Perhaps from Latin fricare, with -gn- under the influence of frangere.

Noun

fregna f (plural fregne)

  1. (vulgar) cunt
    Synonyms: vulva, gnocca
  2. nonsense, crap

Derived terms

Norwegian Bokmål

Alternative forms

Noun

fregna m or f

  1. definite feminine singular of fregne

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *frehnaną.

Verb

fregna (singular past indicative frá, plural past indicative frágu, past participle freginn)

  1. (transitive, with accusative) to hear, to be informed of
  2. (ditransitive, with accusative and genitive) to ask (for), to inquire
    fregna einhvern (acc.) ráðs (gen.)
    to ask someone's advice

Conjugation
Conjugation of fregna — active (strong class 5)
infinitive fregna
present participle fregnandi
past participle freginn
indicative present past
1st-person singular fregn frá
2nd-person singular fregn frátt
3rd-person singular fregn frá
1st-person plural fregnum frágum
2nd-person plural fregnið fráguð
3rd-person plural fregna frágu
subjunctive present past
1st-person singular fregna fræga
2nd-person singular fregnir frægir
3rd-person singular fregni frægi
1st-person plural fregnim frægim
2nd-person plural fregnið frægið
3rd-person plural fregni frægi
imperative present
2nd-person singular fregn
1st-person plural fregnum
2nd-person plural fregnið
Conjugation of fregna — mediopassive (strong class 5)
infinitive fregnask
present participle fregnandisk
past participle fregizk
indicative present past
1st-person singular fregnumk frágumk
2nd-person singular fregnsk frázk
3rd-person singular fregnsk frásk
1st-person plural fregnumsk frágumsk
2nd-person plural fregnizk fráguzk
3rd-person plural fregnask frágusk
subjunctive present past
1st-person singular fregnumk frægumk
2nd-person singular fregnisk frægisk
3rd-person singular fregnisk frægisk
1st-person plural fregnimsk frægimsk
2nd-person plural fregnizk frægizk
3rd-person plural fregnisk frægisk
imperative present
2nd-person singular fregnsk
1st-person plural fregnumsk
2nd-person plural fregnizk

Descendants

References
  • fregna in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press

Romansch

Alternative forms
  • (Rumantsch Grischun, Puter, Vallader) farina
  • (Sursilvan) frina

Etymology

From Latin farīna (“flour, meal”).

Noun

fregna f (plural fregnas)

  1. (Sutsilvan, Surmiran) flour
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.