frete
Dalmatian
Galician
Etymology
Attested since 1433 (the derived verb fretar since the 13th century). Borrowing from Old French fret, from Middle Dutch vrecht (“cost of transport”), ultimately from Proto-Germanic *fra- (intensive prefix) + *aihtiz (“possession”). Cognate with Portuguese frete and Spanish flete.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɾɛte̝/
Noun
frete m (plural fretes)
Derived terms
- fretador
- fretar
- fretaxe
References
- “fretar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006-2012.
- “fret” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006-2016.
- “frete” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006-2013.
- “frete” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- Coromines, Joan; Pascual, José A. (1991–1997). Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico. Madrid: Gredos, s.v. flete.
Latin
Portuguese
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɾɛ.t(ʃ)i/
- Hyphenation: fre‧te
- Rhymes: -ɛt(ʃ)i
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.