gingest

German

Verb

gingest

  1. Second-person singular subjunctive II of gehen.

Old English

Etymology

From earlier *jynġist [ˈjyn.d͡ʒist], from West Germanic *jungist [ˈjuŋ.ɡist], from Proto-Germanic *junhistaz [ˈjũː.xis.tɑz].

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈjin.d͡ʒest/, [ˈjin.d͡ʒest]

Adjective

ġinġest

  1. superlative degree of ġeong

Declension
Declension of gingest — Strong
Singular Masculine Feminine Neuter
Nominative ġinġest ġinġest ġinġest
Accusative ġinġestne ġinġeste ġinġest
Genitive ġinġestes ġinġestre ġinġestes
Dative ġinġestum ġinġestre ġinġestum
Instrumental ġinġeste ġinġestre ġinġeste
Plural Masculine Feminine Neuter
Nominative ġinġeste ġinġesta, -e ġinġest
Accusative ġinġeste ġinġesta, -e ġinġest
Genitive ġinġestra ġinġestra ġinġestra
Dative ġinġestum ġinġestum ġinġestum
Instrumental ġinġestum ġinġestum ġinġestum
Declension of gingest — Weak
Singular Masculine Feminine Neuter
Nominative ġinġesta ġinġeste ġinġeste
Accusative ġinġestan ġinġestan ġinġeste
Genitive ġinġestan ġinġestan ġinġestan
Dative ġinġestan ġinġestan ġinġestan
Instrumental ġinġestan ġinġestan ġinġestan
Plural Masculine Feminine Neuter
Nominative ġinġestan ġinġestan ġinġestan
Accusative ġinġestan ġinġestan ġinġestan
Genitive ġinġestra, ġinġestena ġinġestra, ġinġestena ġinġestra, ġinġestena
Dative ġinġestum ġinġestum ġinġestum
Instrumental ġinġestum ġinġestum ġinġestum
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.