gruta
French
Galician
Alternative forms
Etymology
Attested in 1401 as a place name ("rua da Grota"). Perhaps borrowed from Italian grutta (Sicilian or old Neapolitan), from Vulgar Latin *grupta or *crupta, from Latin crypta.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɡɾuta̝/
Related terms
References
- “grota” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006-2016.
- “grota” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006-2013.
- “gruta” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “gruta” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- Coromines, Joan; Pascual, José A. (1991–1997). Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico. Madrid: Gredos, s.v. gruta.
Portuguese
Alternative forms
Etymology
Borrowed from Italian grutta (Sicilian or old Neapolitan dialect), from Vulgar Latin *grupta or *crupta, from Latin crypta.
Synonyms
Spanish
Etymology
Borrowed from Italian (Sicilian or old Neapolitan dialect) grutta, from Vulgar Latin *grupta or *crupta, from Latin crypta.
Related terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.