hulać

Polish

Alternative forms

Etymology

From Ukrainian гуляти (huljaty).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈxu.lat͡ɕ/
  • Homophone: chulać

Verb

hulać impf

  1. (intransitive, colloquial) to carouse; to party
  2. (intransitive, of wind) to gust
  3. (intransitive, Bukovina) to dance

Conjugation
Conjugation of hulać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive hulać
present tense 1st hulam hulamy
2nd hulasz hulacie
3rd hula hulają
past tense 1st hulałem hulałam hulaliśmy hulałyśmy
2nd hulałeś hulałaś hulaliście hulałyście
3rd hulał hulała hulało hulali hulały
future tense 1st będę hulał1 będę hulała1 będziemy hulali1 będziemy hulały1
2nd będziesz hulał1 będziesz hulała1 będziecie hulali1 będziecie hulały1
3rd będzie hulał1 będzie hulała1 będzie hulało1 będą hulali1 będą hulały1
conditional 1st hulałbym hulałabym hulalibyśmy hulałybyśmy
2nd hulałbyś hulałabyś hulalibyście hulałybyście
3rd hulałby hulałaby hulałoby hulaliby hulałyby
imperative 1st — hulajmy
2nd hulaj hulajcie
3rd niech hula niech hulają
active adjectival participle hulający hulająca hulające hulający hulające
contemporary adverbial participle hulając
impersonal past hulano
verbal noun hulanie
1 or: będę hulać, będziesz hulać etc.
  • (adjective) hulacki
  • (adverb) hulacko
  • (nouns) hulackość, hulactwo, hulaka, hulanka

Further reading
  • hulać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.