karát
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒraːt]
- Hyphenation: ka‧rát
Noun
karát (plural karátok)
Declension
Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | karát | karátok |
accusative | karátot | karátokat |
dative | karátnak | karátoknak |
instrumental | karáttal | karátokkal |
causal-final | karátért | karátokért |
translative | karáttá | karátokká |
terminative | karátig | karátokig |
essive-formal | karátként | karátokként |
essive-modal | — | — |
inessive | karátban | karátokban |
superessive | karáton | karátokon |
adessive | karátnál | karátoknál |
illative | karátba | karátokba |
sublative | karátra | karátokra |
allative | karáthoz | karátokhoz |
elative | karátból | karátokból |
delative | karátról | karátokról |
ablative | karáttól | karátoktól |
Possessive forms of karát | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | karátom | karátjaim |
2nd person sing. | karátod | karátjaid |
3rd person sing. | karátja | karátjai |
1st person plural | karátunk | karátjaink |
2nd person plural | karátotok | karátjaitok |
3rd person plural | karátjuk | karátjaik |
Derived terms
- karátos
References
- Zaicz, Gábor. Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (’Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, ISBN 963 7094 01 6
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.