karać
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *karati.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈka.rat͡ɕ/
Audio (file)
Conjugation
Conjugation of karać impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or f or n | |
infinitive | karać | |||||
present tense | 1st | karzę | karzemy | |||
2nd | karzesz | karzecie | ||||
3rd | karze | karzą | ||||
past tense | 1st | karałem | karałam | karaliśmy | karałyśmy | |
2nd | karałeś | karałaś | karaliście | karałyście | ||
3rd | karał | karała | karało | karali | karały | |
future tense | 1st | będę karał1 | będę karała1 | będziemy karali1 | będziemy karały1 | |
2nd | będziesz karał1 | będziesz karała1 | będziecie karali1 | będziecie karały1 | ||
3rd | będzie karał1 | będzie karała1 | będzie karało1 | będą karali1 | będą karały1 | |
conditional | 1st | karałbym | karałabym | karalibyśmy | karałybyśmy | |
2nd | karałbyś | karałabyś | karalibyście | karałybyście | ||
3rd | karałby | karałaby | karałoby | karaliby | karałyby | |
imperative | 1st | — | karzmy | |||
2nd | karz | karzcie | ||||
3rd | niech karze | niech karzą | ||||
active adjectival participle | karzący | karząca | karzące | karzący | karzące | |
passive adjectival participle | karany | karana | karane | karani | karane | |
contemporary adverbial participle | karząc | |||||
impersonal past | karano | |||||
verbal noun | karanie | |||||
1 or: będę karać, będziesz karać etc. |
Further reading
- karać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.