kvaka

See also: Kvaka

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkʰvaːka/
    Rhymes: -aːka

Verb

kvaka (weak verb, third-person singular past indicative kvakaði, supine kvakað)

  1. to quack
Conjugation
kvaka — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að kvaka
supine
(sagnbót)		 kvakað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 kvakandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég kvaka við kvökum present
(nútíð)		 ég kvaki við kvökum
þú kvakar þið kvakið þú kvakir þið kvakið
hann, hún, það kvakar þeir, þær, þau kvaka hann, hún, það kvaki þeir, þær, þau kvaki
past
(þátíð)		 ég kvakaði við kvökuðum past
(þátíð)		 ég kvakaði við kvökuðum
þú kvakaðir þið kvökuðuð þú kvakaðir þið kvökuðuð
hann, hún, það kvakaði þeir, þær, þau kvökuðu hann, hún, það kvakaði þeir, þær, þau kvökuðu
imperative
(boðháttur)		 kvaka (þú) kvakið (þið)
Forms with appended personal pronoun
kvakaðu kvakiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kvakast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að kvakast
supine
(sagnbót)		 kvakast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 kvakandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég kvakast við kvökumst present
(nútíð)		 ég kvakist við kvökumst
þú kvakast þið kvakist þú kvakist þið kvakist
hann, hún, það kvakast þeir, þær, þau kvakast hann, hún, það kvakist þeir, þær, þau kvakist
past
(þátíð)		 ég kvakaðist við kvökuðumst past
(þátíð)		 ég kvakaðist við kvökuðumst
þú kvakaðist þið kvökuðust þú kvakaðist þið kvökuðust
hann, hún, það kvakaðist þeir, þær, þau kvökuðust hann, hún, það kvakaðist þeir, þær, þau kvökuðust
imperative
(boðháttur)		 kvakast (þú) kvakist (þið)
Forms with appended personal pronoun
kvakastu kvakisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Noun

kvaka f (genitive singular kvöku, nominative plural kvökur)

  1. kwacha (Malawian and Zambian currency)
Declension
declension of kvaka
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative kvaka kvakan kvökur kvökurnar
accusative kvöku kvökuna kvökur kvökurnar
dative kvöku kvökunni kvökum kvökunum
genitive kvöku kvökunnar kvaka kvakanna

Serbo-Croatian

Pronunciation
  • IPA(key): /kʋâka/
  • Hyphenation: kva‧ka

Noun

kvȁka f (Cyrillic spelling ква̏ка)

  1. handle (especially of a door)
  2. A decisive detail in a legal document, computer program, algorithm etc. that enables or disables something; a catch.
  3. háček

Declension
Declension of kvaka
singular plural
nominative kvȁka kvake
genitive kvake kvȃkā
dative kvaki kvakama
accusative kvaku kvake
vocative kvako kvake
locative kvaki kvakama
instrumental kvakom kvakama
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.