kwiat

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *květъ, from Proto-Indo-European *ḱwoyt-o- (“white, light”).

Pronunciation
  • IPA(key): /kfʲat/
  • audio(file)

Noun

kwiat m inan (diminutive kwiatek)

  1. flower

Declension
declension of kwiat
singular plural
nominative kwiat kwiaty
genitive kwiatu kwiatów
dative kwiatowi / kwiatu kwiatom
accusative kwiat kwiaty
instrumental kwiatem kwiatami
locative kwiecie kwiatach
vocative kwiecie kwiaty
  • (verbs) kwiecić (“to adorn with flowers”), kwitnąć (“to bloom, to blossom”), przekwitać (“to wither, to fade”), rozkwitać (“to bloom, to blossom”), wykwitać (“to effloresce, to appear”)
  • (nouns) kwiaciarka (“florist”), kwiaciarnia (“florist's”), kwiatostan (“inflorescence”), kwiatuszek, kwiecie (“blossom”), kwiecień (“april”), kwietnik (“flowerbed”), wykwit (“efflorescence”), rozkwit (“bloom, flowering, prime”)
  • (adjectives) kwiatowy (“floral”), kwiecisty (“flowery”), kwietny

Further reading
  • kwiat in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.