metta
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɛhta/
- Rhymes: -ɛhta
Verb
metta (weak verb, third-person singular past indicative mettaði, supine mettað)
Conjugation
metta — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að metta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
mettað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
mettandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég metta | við mettum | present (nútíð) |
ég metti | við mettum |
þú mettar | þið mettið | þú mettir | þið mettið | ||
hann, hún, það mettar | þeir, þær, þau metta | hann, hún, það metti | þeir, þær, þau metti | ||
past (þátíð) |
ég mettaði | við mettuðum | past (þátíð) |
ég mettaði | við mettuðum |
þú mettaðir | þið mettuðuð | þú mettaðir | þið mettuðuð | ||
hann, hún, það mettaði | þeir, þær, þau mettuðu | hann, hún, það mettaði | þeir, þær, þau mettuðu | ||
imperative (boðháttur) |
metta (þú) | mettið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
mettaðu | mettiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
mettast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að mettast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
mettast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
mettandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég mettast | við mettumst | present (nútíð) |
ég mettist | við mettumst |
þú mettast | þið mettist | þú mettist | þið mettist | ||
hann, hún, það mettast | þeir, þær, þau mettast | hann, hún, það mettist | þeir, þær, þau mettist | ||
past (þátíð) |
ég mettaðist | við mettuðumst | past (þátíð) |
ég mettaðist | við mettuðumst |
þú mettaðist | þið mettuðust | þú mettaðist | þið mettuðust | ||
hann, hún, það mettaðist | þeir, þær, þau mettuðust | hann, hún, það mettaðist | þeir, þær, þau mettuðust | ||
imperative (boðháttur) |
mettast (þú) | mettist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
mettastu | mettisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
mettaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
mettaður | mettuð | mettað | mettaðir | mettaðar | mettuð | |
accusative (þolfall) |
mettaðan | mettaða | mettað | mettaða | mettaðar | mettuð | |
dative (þágufall) |
mettuðum | mettaðri | mettuðu | mettuðum | mettuðum | mettuðum | |
genitive (eignarfall) |
mettaðs | mettaðrar | mettaðs | mettaðra | mettaðra | mettaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
mettaði | mettaða | mettaða | mettuðu | mettuðu | mettuðu | |
accusative (þolfall) |
mettaða | mettuðu | mettaða | mettuðu | mettuðu | mettuðu | |
dative (þágufall) |
mettaða | mettuðu | mettaða | mettuðu | mettuðu | mettuðu | |
genitive (eignarfall) |
mettaða | mettuðu | mettaða | mettuðu | mettuðu | mettuðu |
Italian
Pronunciation
- Rhymes: -etta
Verb
metta
Norwegian Nynorsk
Alternative forms
Pronunciation
- IPA(key): /²mɛtːɑ/
Verb
metta (present tense mettar, past tense metta, past participle metta, passive infinitive mettast, present participle mettande, imperative mett/metta)
References
- “metta” in The Nynorsk Dictionary.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.