niðurlægja

Icelandic

Etymology

From niður (“down, downwards”) +‎ lægja (“to lower, to let down”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈnɪːðʏrˌlaiːja/

Verb

niðurlægja (weak verb, third-person singular past indicative niðurlægði, supine niðurlægt)

  1. (transitive, with accusative) to humiliate, to abase

Conjugation
niðurlægja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að niðurlægja
supine
(sagnbót)		 niðurlægt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 niðurlægjandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég niðurlægi við niðurlægjum present
(nútíð)		 ég niðurlægi við niðurlægjum
þú niðurlægir þið niðurlægið þú niðurlægir þið niðurlægið
hann, hún, það niðurlægir þeir, þær, þau niðurlægja hann, hún, það niðurlægi þeir, þær, þau niðurlægi
past
(þátíð)		 ég niðurlægði við niðurlægðum past
(þátíð)		 ég niðurlægði við niðurlægðum
þú niðurlægðir þið niðurlægðuð þú niðurlægðir þið niðurlægðuð
hann, hún, það niðurlægði þeir, þær, þau niðurlægðu hann, hún, það niðurlægði þeir, þær, þau niðurlægðu
imperative
(boðháttur)		 niðurlæg (þú) niðurlægið (þið)
Forms with appended personal pronoun
niðurlægðu niðurlægiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
niðurlægjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að niðurlægjast
supine
(sagnbót)		 niðurlægst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 niðurlægjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég niðurlægist við niðurlægjumst present
(nútíð)		 ég niðurlægist við niðurlægjumst
þú niðurlægist þið niðurlægist þú niðurlægist þið niðurlægist
hann, hún, það niðurlægist þeir, þær, þau niðurlægjast hann, hún, það niðurlægist þeir, þær, þau niðurlægist
past
(þátíð)		 ég niðurlægðist við niðurlægðumst past
(þátíð)		 ég niðurlægðist við niðurlægðumst
þú niðurlægðist þið niðurlægðust þú niðurlægðist þið niðurlægðust
hann, hún, það niðurlægðist þeir, þær, þau niðurlægðust hann, hún, það niðurlægðist þeir, þær, þau niðurlægðust
imperative
(boðháttur)		 niðurlægst (þú) niðurlægist (þið)
Forms with appended personal pronoun
niðurlægstu niðurlægisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
niðurlægður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 niðurlægður niðurlægð niðurlægt niðurlægðir niðurlægðar niðurlægð
accusative
(þolfall)		 niðurlægðan niðurlægða niðurlægt niðurlægða niðurlægðar niðurlægð
dative
(þágufall)		 niðurlægðum niðurlægðri niðurlægðu niðurlægðum niðurlægðum niðurlægðum
genitive
(eignarfall)		 niðurlægðs niðurlægðrar niðurlægðs niðurlægðra niðurlægðra niðurlægðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 niðurlægði niðurlægða niðurlægða niðurlægðu niðurlægðu niðurlægðu
accusative
(þolfall)		 niðurlægða niðurlægðu niðurlægða niðurlægðu niðurlægðu niðurlægðu
dative
(þágufall)		 niðurlægða niðurlægðu niðurlægða niðurlægðu niðurlægðu niðurlægðu
genitive
(eignarfall)		 niðurlægða niðurlægðu niðurlægða niðurlægðu niðurlægðu niðurlægðu

Synonyms

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.