nomi

See also: Nomi and -nomi

Esperanto

Etymology

From nomo (“name”, noun) +‎ -i (infinitive suffix).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈno.mi/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: no‧mi
  • Rhymes: -omi

Verb

nomi (present nomas, past nomis, future nomos, conditional nomus, volitive nomu)

  1. (transitive) to name

Conjugation
Conjugation of nomi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense nomas nomis nomos
active participle nomanta nomantaj nominta nomintaj nomonta nomontaj
acc. nomantan nomantajn nomintan nomintajn nomontan nomontajn
passive participle nomata nomataj nomita nomitaj nomota nomotaj
acc. nomatan nomatajn nomitan nomitajn nomotan nomotajn
nominal active participle nomanto nomantoj nominto nomintoj nomonto nomontoj
acc. nomanton nomantojn nominton nomintojn nomonton nomontojn
nominal passive participle nomato nomatoj nomito nomitoj nomoto nomotoj
acc. nomaton nomatojn nomiton nomitojn nomoton nomotojn
adverbial active participle nomante nominte nomonte
adverbial passive participle nomate nomite nomote
infinitive nomi imperative nomu conditional nomus

Gadsup

Noun

nomi

  1. water

References
  • The Papuan Languages of New Guinea (1986, →ISBN

Guinea-Bissau Creole

Etymology

From Portuguese nome. Cognates with Kabuverdianu nómi.

Noun

nomi

  1. name

Ido

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈnomi/

Noun

nomi

  1. plural of nomo

Italian

Noun

nomi m

  1. plural of nome

Anagrams

Japanese

Romanization

nomi

  1. Rōmaji transcription of のみ

Sicilian

Noun

nomi

  1. plural of nomu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.