parça

See also: parca and Parca

Crimean Tatar

Etymology

From Persian پارچه‎ (pārče), from پاره‎ (pāre) + diminutive suffix چه‎ (če).

Noun

parça

  1. part, portion

Declension
Declension of parça
nominative parça
genitive parçanıñ
dative parçağa
accusative parçanı
locative parçada
ablative parçadan

References
  • Mirjejev, V. A.; Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎, Simferopol: Dolya, →ISBN

Portuguese

Noun

parça m, f (plural parças)

  1. (Brazil, slang) Clipping of parceiro.

Turkish

Etymology

From Persian پارچه‎ (pārče), from پاره‎ (pāre) + diminutive suffix چه‎ (če).

Pronunciation
  • Hyphenation: par‧ça

Noun

parça (definite accusative parçayı, plural parçalar)

  1. component
  2. fragment
  3. part
  4. portion
  5. morsel

Declension
Inflection
Nominative parça
Definite accusative parçayı
Singular Plural
Nominative parça parçalar
Definite accusative parçayı parçaları
Dative parçaya parçalara
Locative parçada parçalarda
Ablative parçadan parçalardan
Genitive parçanın parçaların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular parçam parçalarım
2nd singular parçan parçaların
3rd singular parçası parçaları
1st plural parçamız parçalarımız
2nd plural parçanız parçalarınız
3rd plural parçaları parçaları
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.