pech

• paich
• pegh

Borrowed from Scots pech, apparently of imitative origin.

• (Scotland) IPA^(key): /pɛx/
• (UK) IPA^(key): /pɛk/

pech (third-person singular simple present pechs, present participle peching, simple past and past participle peched)

1. (Scotland, Northern England) To pant, to struggle for breath.
   • 1913, John Buchan, Andrew Jameson, Lord Ardwall, page 136:

     An' as they breisted the lang lang hill / The puir horse graned and peched.

   • 1933, Lewis Grassic Gibbon, Cloud Howe, Polygon 2006 (A Scots Quair), p. 321:

     Then Chris saw Bruce, the porter, come in, with the mark on his jaw where his godfather hit him, then Leslie, the smith, paiching and sweating, he dropped his stick with an awful clatter.

   • 1954, Robin Jenkins, The Thistle and the Grail, 1994, page 225:

     She peched and had to rest often.

   • 1955, Robin Jenkins, The Cone-Gatherers, Canongate 2012, p. 207:

     When Graham reached him, however, he felt so exhausted he could not immediately explain; he had to sit on the ground, peching like a seal.

   • 1994, James Kelman, How Late it Was, How Late:

     If he could just stop breathing and listen but he was peching too much from the climb.

• ceph, hep C

From German Pech

pech m

1. (colloquial) bad luck

• smůla

• pech in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• pech in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

From German Pech (“bad luck; pitch, tar”), from Old High German peh, from Latin pīx. Doublet of inherited Dutch pek (“pitch”). Also cognate with English pitch.

The sense “breakdown” is a Dutch innovation. It is probably modelled on the word ongeluk, which means both “bad look, misfortune” and “accident”. Since pech typically denotes a lesser kind of bad luck, it came to be used for a lesser kind of traffic accident too. German uses Panne instead; compare Dutch panne.

• IPA^(key): /pɛx/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛx

pech m (uncountable)

1. bad luck; bad karma
2. breakdown, e.g. of a car

• autopech

From German Pech.[1]

• IPA^(key): [ˈpɛxː]
• Hyphenation: pech

pech (plural pechek)

1. bad luck, misfortune

• peches

From German Pech.

• IPA^(key): /pɛx/

• Audio

  (file)

pech m anim

1. misfortune (“bad luck”)

• Rarely used in the plural.

• 2002 December 13, Magdalena Grochowalska, “Szczęśliwa trzynastaka?”, in Express Ilustrowany (journalism), Oddział Prasa Łódzka, ISSN 0137-9097:

  Jeśli w "normalny" dzień przewrócimy się i nic sobie nie zrobimy, to powiemy, że mieliśmy ogromne szczęście. Jeśli przydarzy nam się to trzynastego, w piątek, powiemy, że spotkał nas pech. I choć oficjalnie pani psycholog przekonuje, że wszystkie pechy są wytworem naszej wyobraźni to jednak.. - Nie mogę zrozumieć, dlaczego w tym dniu przydarzają mi się różne dziwne sytuacje - mówi. - W poprzedni piątek, trzynastego zgubiłam portmonetkę, a jeszcze wcześniej była awaria prądu i cały wieczór przesiedziałam przy świeczce.

  (please add an English translation of this quote)

• niefart

• fart
• szczęście

• pechowiec
• zapeszyć
• zapeszać
• pechowy
• pechowo

• pech in Polish dictionaries at PWN

Imitative.

• IPA^(key): /pɛç/

pech (third-person singular present pechs, present participle pechin, past pecht, past participle pecht)

1. to pant, gasp for breath