poñer

See also: poner

Galician

Alternative forms

Etymology

From Latin pōnere, present active infinitive of pōnō.

Verb

poñer (first-person singular present poño, first-person singular preterite puxen, past participle posto)

  1. to put, place
  2. first-person singular personal infinitive of poñer
  3. third-person singular personal infinitive of poñer

Usage notes

While poñer is the more widespread form of this verb, some Galician-speaking regions favor the form pór and the correspondingly different conjugation.

Conjugation
    Conjugation of poñer (irregular)
infinitive poñer
gerund poñendo
past participle singular plural
masculine posto postos
feminine posta postas
person singular plural
first second third first second third
indicative eu ti el / ela / Vde. nós vós eles / elas / Vdes.
present poño pós pón poñemos poñedes poñen
imperfect poñía poñías poñía poñiamos poñiades poñían
preterite puxen puxeches puxo puxemos puxestes puxeron
pluperfect puxera puxeras puxera puxeramos puxerades puxeran
future poñerei poñerás poñerá poñeremos poñeredes poñerán
conditional poñería poñerías poñería poñeriamos poñeriades poñerían
subjunctive eu ti el / ela / Vde. nós vós eles / elas / Vdes.
present poña poñas poña poñamos poñades poñan
preterite puxese puxeses puxese puxésemos puxésedes puxesen
future puxer puxeres puxer puxermos puxerdes puxeren
imperative — ti Vde. nós vós Vdes.
affirmative — pón poña poñamos poñede poñan
negative — poñas poña poñamos poñades poñan
personal infinitive eu ti el / ela / Vde. nós vós eles / elas / Vdes.
poñer poñeres poñer poñermos poñerdes poñeren

Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.