reima
See also: Reima
Finnish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrei̯mɑ/, [ˈre̞i̯mɑ]
Declension
| Inflection of reima (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | reima | reimat | |
| genitive | reiman | reimojen | |
| partitive | reimaa | reimoja | |
| illative | reimaan | reimoihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | reima | reimat | |
| accusative | nom. | reima | reimat |
| gen. | reiman | ||
| genitive | reiman | reimojen reimainrare | |
| partitive | reimaa | reimoja | |
| inessive | reimassa | reimoissa | |
| elative | reimasta | reimoista | |
| illative | reimaan | reimoihin | |
| adessive | reimalla | reimoilla | |
| ablative | reimalta | reimoilta | |
| allative | reimalle | reimoille | |
| essive | reimana | reimoina | |
| translative | reimaksi | reimoiksi | |
| instructive | — | reimoin | |
| abessive | reimatta | reimoitta | |
| comitative | — | reimoine | |
Icelandic
Etymology
From the noun reim (“lace”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈreiːma/
- Rhymes: -eiːma
Verb
reima (weak verb, third-person singular past indicative reimaði, supine reimað)
Conjugation
reima — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að reima | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
reimað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
reimandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég reima | við reimum | present (nútíð) |
ég reimi | við reimum |
| þú reimar | þið reimið | þú reimir | þið reimið | ||
| hann, hún, það reimar | þeir, þær, þau reima | hann, hún, það reimi | þeir, þær, þau reimi | ||
| past (þátíð) |
ég reimaði | við reimuðum | past (þátíð) |
ég reimaði | við reimuðum |
| þú reimaðir | þið reimuðuð | þú reimaðir | þið reimuðuð | ||
| hann, hún, það reimaði | þeir, þær, þau reimuðu | hann, hún, það reimaði | þeir, þær, þau reimuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
reima (þú) | reimið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| reimaðu | reimiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
reimast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að reimast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
reimast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
reimandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég reimast | við reimumst | present (nútíð) |
ég reimist | við reimumst |
| þú reimast | þið reimist | þú reimist | þið reimist | ||
| hann, hún, það reimast | þeir, þær, þau reimast | hann, hún, það reimist | þeir, þær, þau reimist | ||
| past (þátíð) |
ég reimaðist | við reimuðumst | past (þátíð) |
ég reimaðist | við reimuðumst |
| þú reimaðist | þið reimuðust | þú reimaðist | þið reimuðust | ||
| hann, hún, það reimaðist | þeir, þær, þau reimuðust | hann, hún, það reimaðist | þeir, þær, þau reimuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
reimast (þú) | reimist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| reimastu | reimisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
reimaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
reimaður | reimuð | reimað | reimaðir | reimaðar | reimuð | |
| accusative (þolfall) |
reimaðan | reimaða | reimað | reimaða | reimaðar | reimuð | |
| dative (þágufall) |
reimuðum | reimaðri | reimuðu | reimuðum | reimuðum | reimuðum | |
| genitive (eignarfall) |
reimaðs | reimaðrar | reimaðs | reimaðra | reimaðra | reimaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
reimaði | reimaða | reimaða | reimuðu | reimuðu | reimuðu | |
| accusative (þolfall) |
reimaða | reimuðu | reimaða | reimuðu | reimuðu | reimuðu | |
| dative (þágufall) |
reimaða | reimuðu | reimaða | reimuðu | reimuðu | reimuðu | |
| genitive (eignarfall) |
reimaða | reimuðu | reimaða | reimuðu | reimuðu | reimuðu | |
Synonyms
Norwegian Nynorsk
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.