słuch

See also: sluch

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *sluxъ.

Pronunciation

IPA^(key): /swux/

Noun

słuch m inan

hearing (sense)

Declension

declension of słuch

	singular
nominative	słuch
genitive	słuchu
dative	słuchowi
accusative	słuch
instrumental	słuchem
locative	słuchu
vocative	słuchu

Derived terms

(adjectives) słuchowy, słyszalny
(nouns) odsłuch, podsłuch, posłuch, słuchacz, słuchawka, słuchawki, słuchowisko, słuchy
(verbs) osłuchać, osłuchiwać, posłuchać, przesłuchać, słuchać, słyszeć, wysłuchać

Further reading

słuch in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN

słuch in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.