sattumus

Finnish

Etymology

sattua + -us

Noun

sattumus

  1. incident (relatively minor and unexpected but not extraordinary event or occurrence)

Declension

Inflection of sattumus (Kotus type 39/vastaus, no gradation)
nominative sattumus sattumukset
genitive sattumuksen sattumusten
sattumuksien
partitive sattumusta sattumuksia
illative sattumukseen sattumuksiin
singular plural
nominative sattumus sattumukset
accusative nom. sattumus sattumukset
gen. sattumuksen
genitive sattumuksen sattumusten
sattumuksien
partitive sattumusta sattumuksia
inessive sattumuksessa sattumuksissa
elative sattumuksesta sattumuksista
illative sattumukseen sattumuksiin
adessive sattumuksella sattumuksilla
ablative sattumukselta sattumuksilta
allative sattumukselle sattumuksille
essive sattumuksena sattumuksina
translative sattumukseksi sattumuksiksi
instructive sattumuksin
abessive sattumuksetta sattumuksitta
comitative sattumuksineen

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.