sjóða

Icelandic

Etymology

From Old Norse sjóða, from Proto-Germanic *seuþaną.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsjouːða/
    Rhymes: -ouːða

Verb

sjóða (strong verb, third-person singular past indicative sauð, third-person plural past indicative suðu, supine soðið)

  1. (intransitive) to seethe, to boil
    Er vatnið byrjað að sjóða?
    Is the water starting to boil?
  2. (transitive) to boil
    Byrjaðu á því að sjóða vatnið.
    Start by boiling the water.

Conjugation
sjóða — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að sjóða
supine
(sagnbót)		 soðið
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 sjóðandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég sýð við sjóðum present
(nútíð)		 ég sjóði við sjóðum
þú sýður þið sjóðið þú sjóðir þið sjóðið
hann, hún, það sýður þeir, þær, þau sjóða hann, hún, það sjóði þeir, þær, þau sjóði
past
(þátíð)		 ég sauð við suðum past
(þátíð)		 ég syði við syðum
þú sauðst þið suðuð þú syðir þið syðuð
hann, hún, það sauð þeir, þær, þau suðu hann, hún, það syði þeir, þær, þau syðu
imperative
(boðháttur)		 sjóð (þú) sjóðið (þið)
Forms with appended personal pronoun
sjóddu sjóðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
soðinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 soðinn soðin soðið soðnir soðnar soðin
accusative
(þolfall)		 soðinn soðna soðið soðna soðnar soðin
dative
(þágufall)		 soðnum soðinni soðnu soðnum soðnum soðnum
genitive
(eignarfall)		 soðins soðinnar soðins soðinna soðinna soðinna
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 soðni soðna soðna soðnu soðnu soðnu
accusative
(þolfall)		 soðna soðnu soðna soðnu soðnu soðnu
dative
(þágufall)		 soðna soðnu soðna soðnu soðnu soðnu
genitive
(eignarfall)		 soðna soðnu soðna soðnu soðnu soðnu

Derived terms

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *seuþaną (“to seethe”).

Verb

sjóða (singular past indicative sauð, plural past indicative suðu, past participle soðinn)

  1. to seethe, boil; cook
  2. to forge (iron)
  3. (figuratively) to brood over

Conjugation
Conjugation of sjóða — active (strong class 2)
infinitive sjóða
present participle sjóðandi
past participle soðinn
indicative present past
1st-person singular sýð sauð
2nd-person singular sýðr sautt
3rd-person singular sýðr sauð
1st-person plural sjóðum suðum
2nd-person plural sjóðið suðuð
3rd-person plural sjóða suðu
subjunctive present past
1st-person singular sjóða syða
2nd-person singular sjóðir syðir
3rd-person singular sjóði syði
1st-person plural sjóðim syðim
2nd-person plural sjóðið syðið
3rd-person plural sjóði syði
imperative present
2nd-person singular sjóð
1st-person plural sjóðum
2nd-person plural sjóðið
Conjugation of sjóða — mediopassive (strong class 2)
infinitive sjóðask
present participle sjóðandisk
past participle soðizk
indicative present past
1st-person singular sjóðumk suðumk
2nd-person singular sýzk sauzk
3rd-person singular sýzk sauzk
1st-person plural sjóðumsk suðumsk
2nd-person plural sjóðizk suðuzk
3rd-person plural sjóðask suðusk
subjunctive present past
1st-person singular sjóðumk syðumk
2nd-person singular sjóðisk syðisk
3rd-person singular sjóðisk syðisk
1st-person plural sjóðimsk syðimsk
2nd-person plural sjóðizk syðizk
3rd-person plural sjóðisk syðisk
imperative present
2nd-person singular sjózk
1st-person plural sjóðumsk
2nd-person plural sjóðizk

Descendants

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.