skauta
Gothic
Romanization
skauta
- Romanization of 𐍃𐌺𐌰𐌿𐍄𐌰
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈskøyːta/
- Rhymes: -øyːta
Conjugation
skauta — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að skauta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
skautað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skautandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég skauta | við skautum | present (nútíð) |
ég skauti | við skautum |
þú skautar | þið skautið | þú skautir | þið skautið | ||
hann, hún, það skautar | þeir, þær, þau skauta | hann, hún, það skauti | þeir, þær, þau skauti | ||
past (þátíð) |
ég skautaði | við skautuðum | past (þátíð) |
ég skautaði | við skautuðum |
þú skautaðir | þið skautuðuð | þú skautaðir | þið skautuðuð | ||
hann, hún, það skautaði | þeir, þær, þau skautuðu | hann, hún, það skautaði | þeir, þær, þau skautuðu | ||
imperative (boðháttur) |
skauta (þú) | skautið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
skautaðu | skautiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
Norwegian Nynorsk
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.