sprzeczność

Polish

Etymology

From sprzeczny +‎ -ość.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈspʂɛt͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/

Noun

sprzeczność f

opposition

Declension

declension of sprzeczność

	singular	plural
nominative	sprzeczność	sprzeczności
genitive	sprzeczności	sprzeczności
dative	sprzeczności	sprzecznościom
accusative	sprzeczność	sprzeczności
instrumental	sprzecznością	sprzecznościami
locative	sprzeczności	sprzecznościach
vocative	sprzeczności	sprzeczności

Related terms

(nouns) sprzeciw, sprzeczka
(verbs) sprzeciwiać się, sprzeciwić się, sprzeczać się
(adverb) sprzecznie
(adjective) sprzeczny

Further reading

sprzeczność in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.