stánaigh

Irish

Etymology 1

From stán (“tin; tin vessel”) +‎ -igh (verbal suffix).

Verb

stánaigh (present analytic stánaíonn, future analytic stánóidh, verbal noun stánú, past participle stánaithe)

(transitive) tin-plate, coat with tin
(transitive) pack in tins, can

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	stánaím	stánaíonn tú; stánaír^†	stánaíonn sé, sí	stánaímid; stánaíonn muid	stánaíonn sibh	stánaíonn siad; stánaíd^†	a stánaíonn; a stánaíos	stánaítear
	past	stánaigh mé; stánaíos	stánaigh tú; stánaís	stánaigh sé, sí	stánaíomar; stánaigh muid	stánaigh sibh; stánaíobhair	stánaigh siad; stánaíodar	a stánaigh / ar stánaigh*	stánaíodh
	past habitual	stánaínn	stánaíteá	stánaíodh sé, sí	stánaímis; stánaíodh muid	stánaíodh sibh	stánaídís; stánaíodh siad	a stánaíodh / ar stánaíodh*	stánaítí
	future	stánóidh mé; stánód; stánóchaidh mé^†	stánóidh tú; stánóir^†; stánóchaidh tú^†	stánóidh sé, sí; stánóchaidh sé, sí^†	stánóimid; stánóidh muid; stánóchaimid^†; stánóchaidh muid^†	stánóidh sibh; stánóchaidh sibh^†	stánóidh siad; stánóid^†; stánóchaidh siad^†	a stánóidh; a stánós; a stánóchaidh^†; a stánóchas^†	stánófar; stánóchar^†
conditional		stánóinn; stánóchainn^†	stánófá; stánóchthá^†	stánódh sé, sí; stánóchadh sé, sí^†	stánóimis; stánódh muid; stánóchaimis^†; stánóchadh muid^†	stánódh sibh; stánóchadh sibh^†	stánóidís; stánódh siad; stánóchadh siad^†	a stánódh; a stánóchadh^† / ar stánódh; ar stánóchadh^†	stánófaí; stánóchthaí^†
subjunctive	present	go stánaí mé; go stánaíod^†	go stánaí tú; go stánaír^†	go stánaí sé, sí	go stánaímid; go stánaí muid	go stánaí sibh	go stánaí siad; go stánaíd^†	—	go stánaítear
subjunctive	past	dá stánaínn	dá stánaíteá	dá stánaíodh sé, sí	dá stánaímis; dá stánaíodh muid	dá stánaíodh sibh	dá stánaídís; dá stánaíodh siad	—	dá stánaítí
imperative		stánaím	stánaigh	stánaíodh sé, sí	stánaímis	stánaígí; stánaídh^†	stánaídís	—	stánaítear
verbal noun		stánú
past participle		stánaithe

* Indirect relative
† Archaic or dialect form

Adjective

stánaigh

vocative singular masculine of stánach
genitive singular masculine of stánach
(archaic) dative singular feminine of stánach

Verb

stánaigh (present analytic stánaíonn, future analytic stánóidh, verbal noun stánú, past participle stánaithe)

(intransitive) Alternative form of stán (“stare”)

Verb

stánaigh (present analytic stánaíonn, future analytic stánóidh, verbal noun stánú, past participle stánaithe)

(transitive) Alternative form of stánáil (“beat, trounce; stuff”)

References

"stánaigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.