strafbaar

Dutch

straffen (“punish”) +‎ -baar (“-able”)

strafbaar (comparative strafbaarder, superlative strafbaarst)

Inflection of strafbaar
uninflected	strafbaar
inflected	strafbare
comparative	strafbaarder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		strafbaar	strafbaarder	het strafbaarst het strafbaarste
indefinite	m./f. sing.	strafbare	strafbaardere	strafbaarste
	n. sing.	strafbaar	strafbaarder	strafbaarste
	plural	strafbare	strafbaardere	strafbaarste
definite		strafbare	strafbaardere	strafbaarste
partitive		strafbaars	strafbaarders	—

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.