tæma
Icelandic
Etymology
From Old Norse tœma, from Proto-Germanic *tōmijaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtʰaiːma/
- Rhymes: -aiːma
Verb
tæma (weak verb, third-person singular past indicative tæmdi, supine tæmt)
- (transitive, with accusative) to empty
Conjugation
tæma — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að tæma | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
tæmt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
tæmandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég tæmi | við tæmum | present (nútíð) |
ég tæmi | við tæmum |
þú tæmir | þið tæmið | þú tæmir | þið tæmið | ||
hann, hún, það tæmir | þeir, þær, þau tæma | hann, hún, það tæmi | þeir, þær, þau tæmi | ||
past (þátíð) |
ég tæmdi | við tæmdum | past (þátíð) |
ég tæmdi | við tæmdum |
þú tæmdir | þið tæmduð | þú tæmdir | þið tæmduð | ||
hann, hún, það tæmdi | þeir, þær, þau tæmdu | hann, hún, það tæmdi | þeir, þær, þau tæmdu | ||
imperative (boðháttur) |
tæm (þú) | tæmið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
tæmdu | tæmiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
tæmast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að tæmast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
tæmst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
tæmandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég tæmist | við tæmumst | present (nútíð) |
ég tæmist | við tæmumst |
þú tæmist | þið tæmist | þú tæmist | þið tæmist | ||
hann, hún, það tæmist | þeir, þær, þau tæmast | hann, hún, það tæmist | þeir, þær, þau tæmist | ||
past (þátíð) |
ég tæmdist | við tæmdumst | past (þátíð) |
ég tæmdist | við tæmdumst |
þú tæmdist | þið tæmdust | þú tæmdist | þið tæmdust | ||
hann, hún, það tæmdist | þeir, þær, þau tæmdust | hann, hún, það tæmdist | þeir, þær, þau tæmdust | ||
imperative (boðháttur) |
tæmst (þú) | tæmist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
tæmstu | tæmisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
tæmdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
tæmdur | tæmd | tæmt | tæmdir | tæmdar | tæmd | |
accusative (þolfall) |
tæmdan | tæmda | tæmt | tæmda | tæmdar | tæmd | |
dative (þágufall) |
tæmdum | tæmdri | tæmdu | tæmdum | tæmdum | tæmdum | |
genitive (eignarfall) |
tæmds | tæmdrar | tæmds | tæmdra | tæmdra | tæmdra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
tæmdi | tæmda | tæmda | tæmdu | tæmdu | tæmdu | |
accusative (þolfall) |
tæmda | tæmdu | tæmda | tæmdu | tæmdu | tæmdu | |
dative (þágufall) |
tæmda | tæmdu | tæmda | tæmdu | tæmdu | tæmdu | |
genitive (eignarfall) |
tæmda | tæmdu | tæmda | tæmdu | tæmdu | tæmdu |
Derived terms
- tæmandi
- tæming
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.