tachać

Polish

Etymology

Possibly from Czech tahat, from Proto-Slavic *tęgati. Doublet of ciągać (“to drag”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈta.xat͡ɕ/

Verb

tachać impf

  1. (transitive, colloquial) to lug, to tote
    Synonyms: dźwigać, taszczyć

Conjugation
Conjugation of tachać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive tachać
present tense 1st tacham tachamy
2nd tachasz tachacie
3rd tacha tachają
impersonal tacha się
past tense 1st tachałem tachałam tachaliśmy tachałyśmy
2nd tachałeś tachałaś tachaliście tachałyście
3rd tachał tachała tachało tachali tachały
impersonal tachano
future tense 1st będę tachał,
będę tachać
 będę tachała,
będę tachać
 będziemy tachali,
będziemy tachać
 będziemy tachały,
będziemy tachać
2nd będziesz tachał,
będziesz tachać
 będziesz tachała,
będziesz tachać
 będziecie tachali,
będziecie tachać
 będziecie tachały,
będziecie tachać
3rd będzie tachał,
będzie tachać
 będzie tachała,
będzie tachać
 będzie tachało,
będzie tachać
 będą tachali,
będą tachać
 będą tachały,
będą tachać
impersonal będzie tachać się
conditional 1st tachałbym tachałabym tachalibyśmy tachałybyśmy
2nd tachałbyś tachałabyś tachalibyście tachałybyście
3rd tachałby tachałaby tachałoby tachaliby tachałyby
impersonal tachano by
imperative 1st niech tacham tachajmy
2nd tachaj tachajcie
3rd niech tacha niech tachają
active adjectival participle tachający tachająca tachające tachający tachające
passive adjectival participle tachany tachana tachane tachani tachane
contemporary adverbial participle tachając
verbal noun tachanie

Further reading
  • tachać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • tachać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.