uithouwen
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈœy̯tˌɦɑu̯wə(n)/
Audio (file)
Inflection
| Inflection of uithouwen (strong class 7, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | uithouwen | ||||||||
| past singular | hieuw uit | ||||||||
| past participle | uitgehouwen | ||||||||
| infinitive | uithouwen | ||||||||
| gerund | uithouwen n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | houw uit | hieuw uit | uithouw | uithieuw | |||||
| 2nd person sing. (jij) | houwt uit | hieuw uit | uithouwt | uithieuw | |||||
| 2nd person sing. (u) | houwt uit | hieuw uit | uithouwt | uithieuw | |||||
| 2nd person sing. (gij) | houwt uit | hieuwt uit | uithouwt | uithieuwt | |||||
| 3rd person singular | houwt uit | hieuw uit | uithouwt | uithieuw | |||||
| plural | houwen uit | hieuwen uit | uithouwen | uithieuwen | |||||
| subjunctive sing.1 | houwe uit | hieuwe uit | uithouwe | uithieuwe | |||||
| subjunctive plur.1 | houwen uit | hieuwen uit | uithouwen | uithieuwen | |||||
| imperative sing. | houw uit | ||||||||
| imperative plur.1 | houwt uit | ||||||||
| participles | uithouwend | uitgehouwen | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||
| Inflection of uithouwen (weak with strong past participle, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | uithouwen | ||||||||
| past singular | houwde uit | ||||||||
| past participle | uitgehouwen | ||||||||
| infinitive | uithouwen | ||||||||
| gerund | uithouwen n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | houw uit | houwde uit | uithouw | uithouwde | |||||
| 2nd person sing. (jij) | houwt uit | houwde uit | uithouwt | uithouwde | |||||
| 2nd person sing. (u) | houwt uit | houwde uit | uithouwt | uithouwde | |||||
| 2nd person sing. (gij) | houwt uit | houwde uit | uithouwt | uithouwde | |||||
| 3rd person singular | houwt uit | houwde uit | uithouwt | uithouwde | |||||
| plural | houwen uit | houwden uit | uithouwen | uithouwden | |||||
| subjunctive sing.1 | houwe uit | houwde uit | uithouwe | uithouwde | |||||
| subjunctive plur.1 | houwen uit | houwden uit | uithouwen | uithouwden | |||||
| imperative sing. | houw uit | ||||||||
| imperative plur.1 | houwt uit | ||||||||
| participles | uithouwend | uitgehouwen | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.