uitvinden
Dutch
Pronunciation
audio (file)
Inflection
Inflection of uitvinden (strong class 3, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitvinden | |||
past singular | vond uit | |||
past participle | uitgevonden | |||
infinitive | uitvinden | |||
gerund | uitvinden n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | vind uit | vond uit | uitvind | uitvond |
2nd person sing. (jij) | vindt uit | vond uit | uitvindt | uitvond |
2nd person sing. (u) | vindt uit | vond uit | uitvindt | uitvond |
2nd person sing. (gij) | vindt uit | vondt uit | uitvindt | uitvondt |
3rd person singular | vindt uit | vond uit | uitvindt | uitvond |
plural | vinden uit | vonden uit | uitvinden | uitvonden |
subjunctive sing.1 | vinde uit | vonde uit | uitvinde | uitvonde |
subjunctive plur.1 | vinden uit | vonden uit | uitvinden | uitvonden |
imperative sing. | vind uit | |||
imperative plur.1 | vindt uit | |||
participles | uitvindend | uitgevonden | ||
1) Archaic. |
Derived terms
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.