yapma

Turkish

Etymology 1

yap (“make, do”) + -ma (forms verbal nouns)

Noun

yapma (definite accusative yapmayı, plural yapmalar)

  1. accomplishment
  2. fulfillment
  3. making
Usage notes
  • The stress is on the last syllable, i.e. yapma.
Declension
Inflection
Nominative yapma
Definite accusative yapmayı
Singular Plural
Nominative yapma yapmalar
Definite accusative yapmayı yapmaları
Dative yapmaya yapmalara
Locative yapmada yapmalarda
Ablative yapmadan yapmalardan
Genitive yapmanın yapmaların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular yapmam yapmalarım
2nd singular yapman yapmaların
3rd singular yapması yapmaları
1st plural yapmamız yapmalarımız
2nd plural yapmanız yapmalarınız
3rd plural yapmaları yapmaları

Etymology 2

yap (“make, do”) + -ma (negates meaning of the verb)

Verb

yapma

  1. second-person singular negative imperative of yapmak
Usage notes
  • The stress is on the first syllable, i.e. yapma.
Antonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.