ziać

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *zijati, *zьjati (stem *zěj-).

Pronunciation
  • IPA(key): /ʑat͡ɕ/

Verb

ziać impf (perfective zionąć)

  1. to breathe
  2. to belch
    Smok zieje ogniem. – Dragon belches fire.

Conjugation
Conjugation of ziać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive ziać
present tense 1st zieję ziejemy
2nd ziejesz ziejecie
3rd zieje zieją
past tense 1st ziałem ziałam zialiśmy ziałyśmy
2nd ziałeś ziałaś zialiście ziałyście
3rd ział ziała ziało ziali ziały
future tense 1st będę ział1 będę ziała1 będziemy ziali1 będziemy ziały1
2nd będziesz ział1 będziesz ziała1 będziecie ziali1 będziecie ziały1
3rd będzie ział1 będzie ziała1 będzie ziało1 będą ziali1 będą ziały1
conditional 1st ziałbym ziałabym zialibyśmy ziałybyśmy
2nd ziałbyś ziałabyś zialibyście ziałybyście
3rd ziałby ziałaby ziałoby zialiby ziałyby
imperative 1st — ziejmy
2nd ziej ziejcie
3rd niech zieje niech zieją
active adjectival participle ziejący ziejąca ziejące ziejący ziejące
contemporary adverbial participle ziejąc
impersonal past ziano
verbal noun zianie
1 or: będę ziać, będziesz ziać etc.
  • (verbs): ziajać się (“to pant”), ziewać (“to yawn”)

Further reading
  • ziać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.