δίφθογγος
Grec ancien
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | δίφθογγος | αἱ | δίφθογγοι | τὼ | διφθόγγω |
| Vocatif | δίφθογγε | δίφθογγοι | διφθόγγω | |||
| Accusatif | τὴν | δίφθογγoν | τὰς | διφθόγγους | τὼ | διφθόγγω |
| Génitif | τῆς | διφθόγγου | τῶν | διφθόγγων | τοῖν | διφθόγγοιν |
| Datif | τῇ | διφθόγγῳ | ταῖς | διφθόγγοις | τοῖν | διφθόγγοιν |
δίφθογγος, díphthoggos \ˈdipʰ.tʰoŋ.ɡos\ féminin
Dérivés dans d’autres langues
- Français : diphtongue
- Latin : diphtongus
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | δίφθογγος | δίφθογγος | δίφθογγον | |||
| vocatif | δίφθογγε | δίφθογγε | δίφθογγον | |||
| accusatif | δίφθογγον | δίφθογγον | δίφθογγον | |||
| génitif | διφθόγγου | διφθόγγου | διφθόγγου | |||
| datif | διφθόγγῳ | διφθόγγῳ | διφθόγγῳ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | διφθόγγω | διφθόγγω | διφθόγγω | |||
| vocatif | διφθόγγω | διφθόγγω | διφθόγγω | |||
| accusatif | διφθόγγω | διφθόγγω | διφθόγγω | |||
| génitif | διφθόγγοιν | διφθόγγοιν | διφθόγγοιν | |||
| datif | διφθόγγοιν | διφθόγγοιν | διφθόγγοιν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | δίφθογγοι | δίφθογγοι | δίφθογγα | |||
| vocatif | δίφθογγοι | δίφθογγοι | δίφθογγα | |||
| accusatif | διφθόγγους | διφθόγγους | δίφθογγα | |||
| génitif | διφθόγγων | διφθόγγων | διφθόγγων | |||
| datif | διφθόγγοις | διφθόγγοις | διφθόγγοις | |||
δίφθογγος, díphthoggos \ˈdipʰ.tʰoŋ.ɡos\
- Qui a deux sons.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.