δικαστής
Grec
Étymologie
- Du grec ancien δικαστής.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ο | δικαστής | οι | δικαστές |
| Génitif | του | δικαστή | των | δικαστών |
| Accusatif | το(ν) | δικαστή | τους | δικαστές |
| Vocatif | δικαστή | δικαστές | ||
δικαστής (dhikastís) \Prononciation ?\ masculin
- Juge.
Grec ancien
Étymologie
- De δικάζω, dikázô (« juger »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | δικαστής | οἱ | δικασταί | τὼ | δικαστά |
| Vocatif | δικαστά | δικασταί | δικαστά | |||
| Accusatif | τὸν | δικαστήν | τοὺς | δικαστάς | τὼ | δικαστά |
| Génitif | τοῦ | δικαστοῦ | τῶν | δικαστῶν | τοῖν | δικασταῖν |
| Datif | τῷ | δικαστῇ | τοῖς | δικασταῖς | τοῖν | δικασταῖν |
δικαστής, dikastếs \di.ka.ˈstɛːs\ masculin
- Juge.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.