θαυματουργία
Grec ancien
Étymologie
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | ἡ | θαυματουργία | αἱ | θαυματουργίαι | τὼ | θαυματουργία |
Vocatif | θαυματουργία | θαυματουργίαι | θαυματουργία | |||
Accusatif | τὴν | θαυματουργίαν | τὰς | θαυματουργίας | τὼ | θαυματουργία |
Génitif | τῆς | θαυματουργίας | τῶν | θαυματουργιῶν | τοῖν | θαυματουργίαιν |
Datif | τῇ | θαυματουργίᾳ | ταῖς | θαυματουργίαις | τοῖν | θαυματουργίαιν |
θαυματουργία, ας (ἡ) [μᾰ]. Ancienne écriture : ϑαυματουργία. [thaumatourgía] \tʰa͜ʊ.ma.toːr.ˈɡi.a\
- Objet d'étonnement ou d'admiration.
- Objet merveilleux ou monstrueux.
- Tours de force.
- Miracle.
- Étonnement, admiration, surprise.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.