θεμέλιος
Grec ancien
Étymologie
- De θέμα, théma.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | θεμέλιος | θεμέλιος | θεμέλιον | θεμέλιοι | θεμέλιοι | θεμέλια | θεμελίω | θεμελίω | θεμελίω |
| Vocatif | θεμέλιε | θεμέλιε | θεμέλιον | θεμέλιοι | θεμέλιοι | θεμέλια | θεμελίω | θεμελίω | θεμελίω |
| Accusatif | θεμέλιον | θεμέλιον | θεμέλιον | θεμελίους | θεμελίους | θεμέλια | θεμελίω | θεμελίω | θεμελίω |
| Génitif | θεμελίου | θεμελίου | θεμελίου | θεμελίων | θεμελίων | θεμελίων | θεμελίοιν | θεμελίοιν | θεμελίοιν |
| Datif | θεμελίῳ | θεμελίῳ | θεμελίῳ | θεμελίοις | θεμελίοις | θεμελίοις | θεμελίοιν | θεμελίοιν | θεμελίοιν |
θεμέλιος, themélios \tʰ.e.ˈme.li.os\ (Ancienne écriture : ϑεμέλιος)
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | θεμέλιος | οἱ | θεμέλιοι | τὼ | θεμελίω |
| Vocatif | θεμέλιε | θεμέλιοι | θεμελίω | |||
| Accusatif | τὸν | θεμέλιον | τοὺς | θεμελίους | τὼ | θεμελίω |
| Génitif | τοῦ | θεμελίου | τῶν | θεμελίων | τοῖν | θεμελίοιν |
| Datif | τῷ | θεμελίῳ | τοῖς | θεμελίοις | τοῖν | θεμελίοιν |
θεμέλιος, themélios \tʰ.e.ˈme.li.os\ masculin (Ancienne écriture : ϑεμέλιος)
- Pierre de fondation.
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
- Alphonse Dain, Jules-Albert de Foucault, Pierre Poulain, Grammaire grecque Éloi-Jules Ragon, éditions Jean de Gigord, Paris, 1952
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.