κομέω

Probablement apparenté[1] à κάμνω (« travailler, trimer, bosser »).

κομέω, koméô \Prononciation ?\ transitif

1. Soigner, s’occuper de.
   • τούτω μὲν θεράποντε κομείτων

   • γέροντα ἐνδυκέως κομέεσκεν

• κομίζω

• κομιδά (secours)
• κομιδή (soin)
• κομιδῇ
• κόμιον
• κομιστής (personne qui soigne)
• κομιστικός
• κομίζω
• κομψός, élégant, soigné
• -κομείο part des mots comme νοσοκομείο
• -κόμος part des mots comme μελισσοκόμος
• -κομία part des mots comme ανθοκομία
• -κομώ part des mots comme τυροκομώ
• ἱπποκομέω

κομέω, koméô \Prononciation ?\ transitif

1. Variante de κομάω.

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901