κομήτης

Grec ancien

Étymologie
Du verbe κομάω, komáô (« être chevelu ») lui-même dérivé de κόμη, kómê (« chevelure »).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel Duel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif κομήτης κομήτης κομήτες κομήτεις κομήτεις κομήτη κομήτει κομήτει κομήτει
Vocatif κομήτες κομήτες κομήτες κομήτεις κομήτεις κομήτη κομήτει κομήτει κομήτει
Accusatif κομήτη κομήτη κομήτες κομήτεις κομήτεις κομήτη κομήτει κομήτει κομήτει
Génitif κομήτους κομήτους κομήτους κομήτων κομήτων κομήτων κομήτοιν κομήτοιν κομήτοιν
Datif κομήτει κομήτει κομήτει κομήτεσι(ν) κομήτεσι(ν) κομήτεσι(ν) κομήτοιν κομήτοιν κομήτοιν

κομήτης, komếtês \ko.ˈmɛː.tɛːs\

  1. Qui porte de longs cheveux.
  2. Couvert de poils.
  3. Garni de plumes.
  4. Couvert de feuilles ou de plantes.

Références
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.