στρογγύλος
Grec ancien
Étymologie
- De στραγγός, strángós (« tordu »).
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | στρογγύλος | στρογγύλη | στρογγύλον | |||
| vocatif | στρογγύλε | στρογγύλη | στρογγύλον | |||
| accusatif | στρογγύλον | στρογγύλην | στρογγύλον | |||
| génitif | στρογγύλου | στρογγύλης | στρογγύλου | |||
| datif | στρογγύλῳ | στρογγύλῃ | στρογγύλῳ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | στρογγύλω | στρογγύλα | στρογγύλω | |||
| vocatif | στρογγύλω | στρογγύλα | στρογγύλω | |||
| accusatif | στρογγύλω | στρογγύλα | στρογγύλω | |||
| génitif | στρογγύλοιν | στρογγύλαιν | στρογγύλοιν | |||
| datif | στρογγύλοιν | στρογγύλαιν | στρογγύλοιν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | στρογγύλοι | στρογγύλαι | στρογγύλα | |||
| vocatif | στρογγύλοι | στρογγύλαι | στρογγύλα | |||
| accusatif | στρογγύλους | στρογγύλας | στρογγύλα | |||
| génitif | στρογγύλων | στρογγύλων | στρογγύλων | |||
| datif | στρογγύλοις | στρογγύλαις | στρογγύλοις | |||
στρογγύλος, strongúlos \Prononciation ?\
- Rond, arrondi, sphérique, circulaire.
Dérivés
- στρογγύλλω, arrondir
- στρογγυλότης, rondeur
Dérivés dans d’autres langues
- Grec : στρογγυλός
- Latin : strongyla
Références
- « στρογγύλος », dans Henry George Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.