φιλάνθρωπος
Grec ancien
Étymologie
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | φιλάνθρωπος | φιλάνθρωπος | φιλάνθρωπον | φιλάνθρωποι | φιλάνθρωποι | φιλάνθρωπα | φιλανθρώπω | φιλανθρώπω | φιλανθρώπω |
Vocatif | φιλάνθρωπε | φιλάνθρωπε | φιλάνθρωπον | φιλάνθρωποι | φιλάνθρωποι | φιλάνθρωπα | φιλανθρώπω | φιλανθρώπω | φιλανθρώπω |
Accusatif | φιλάνθρωπον | φιλάνθρωπον | φιλάνθρωπον | φιλανθρώπους | φιλανθρώπους | φιλάνθρωπα | φιλανθρώπω | φιλανθρώπω | φιλανθρώπω |
Génitif | φιλανθρώπου | φιλανθρώπου | φιλανθρώπου | φιλανθρώπων | φιλανθρώπων | φιλανθρώπων | φιλανθρώποιν | φιλανθρώποιν | φιλανθρώποιν |
Datif | φιλανθρώπῳ | φιλανθρώπῳ | φιλανθρώπῳ | φιλανθρώποις | φιλανθρώποις | φιλανθρώποις | φιλανθρώποιν | φιλανθρώποιν | φιλανθρώποιν |
φιλάνθρωπος, philánthrôpos
- Qui aime les hommes.
- Humain, bon, bienveillant, affable.
- Qui aime les hommes (en parlant des dieux).
- Qui plaît aux hommes, agréable.
Dérivés
- φιλανθρωπέω
- φιλανθρωπία
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | ἡ | φιλάνθρωπος | αἱ | φιλάνθρωποι | τὼ | φιλανθρώπω |
Vocatif | φιλάνθρωπε | φιλάνθρωποι | φιλανθρώπω | |||
Accusatif | τὴν | φιλάνθρωπον | τὰς | φιλανθρώπους | τὼ | φιλανθρώπω |
Génitif | τῆς | φιλανθρώπου | τῶν | φιλανθρώπων | τοῖν | φιλανθρώποιν |
Datif | τῇ | φιλανθρώπῳ | ταῖς | φιλανθρώποις | τοῖν | φιλανθρώποιν |
φιλάνθρωπος, ου [ῐ] féminin Ancienne écriture : φιλάνϑρωπος.
- Nom d'une plante velue, dénommée « l'amie des hommes », qui s'attache aux vêtements.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.