abio

Espéranto

Étymologie

Du latin abies (excl. : la).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif abio
\a.ˈbi.o\
abioj
\a.ˈbi.oj\
Accusatif abion
\a.ˈbi.on\
abiojn
\a.ˈbi.ojn\
Abio

abio \a.ˈbi.o\ mot-racine UV

  1. (Botanique) Sapin.
    • Abio vi, abio vi, kun foliar’ fidela!
      Abio vi, abio vi kun foliar’ fidela!
      Vi verdas ne nur en somer’
      Sed eĉ dum vintra neĝveter’
      Abio vi, abio vi kun foliar’ fidela!
      Abio vi, abio vi al mi tre multe plaĉas.
      Abio vi, abio vi al mi tre multe plaĉas.
      Ho, kiom ofte ĝojis mi
      En la kristnaska bril’ de vi!
      Abio vi, abio vi al mi tre multe plaĉas.
      Abio vi, abio vi instruon donas bonan.
      Abio vi, abio vi instruon donas bonan.
      Espero kaj la konstantec’
      Konservas forton de junec’.
      Abio vi, abio vi instruon donas bonan.
       (Paul Gottfried Christaller)

Dérivés

Prononciation

  • (Région à préciser) : écouter « abio [a.ˈbi.o] »
  • France (Toulouse) : écouter « abio »

Voir aussi

  • abio sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Vocabulaire:

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.