aprugnus
Latin
Étymologie
- De aper, apri (« sanglier ») ; voir privignus au sujet de la finale.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | aprugnus | aprugnă | aprugnum | aprugnī | aprugnae | aprugnă |
Vocatif | aprugne | aprugnă | aprugnum | aprugnī | aprugnae | aprugnă |
Accusatif | aprugnum | aprugnăm | aprugnum | aprugnōs | aprugnās | aprugnă |
Génitif | aprugnī | aprugnae | aprugnī | aprugnōrŭm | aprugnārŭm | aprugnōrŭm |
Datif | aprugnō | aprugnae | aprugnō | aprugnīs | aprugnīs | aprugnīs |
Ablatif | aprugnō | aprugnā | aprugnō | aprugnīs | aprugnīs | aprugnīs |
aprugnus \Prononciation ?\
Synonymes
- aprinus
- aprugineus
Références
- « aprugnus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 148)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.