hon-teir
Breton
Adverbe
hon-teir \ɔ̃nˈtɛjr\
- Nous trois.
- — [...]. E-pad ma ʼz edos-te o foeta bro, me am beus kemeret anezo em zi; hag o veva evel-se, hon teir, me a gave berrocʼh an amzer. [...]. — (G. Milin, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 13.)
- — [...]. Pendant que tu voyageais, je les ai accueillies chez moi ; et en vivant ainsi, nous trois, je m’ennuyais moins (je trouvais le temps plus court). [...].
- — [...]. E-pad ma ʼz edos-te o foeta bro, me am beus kemeret anezo em zi; hag o veva evel-se, hon teir, me a gave berrocʼh an amzer. [...]. — (G. Milin, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 13.)
Variantes dialectales
- hon-zeir
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.