indecens
: indécens
Latin
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | indecens | indecens | indecens | indecentēs | indecentēs | indecentia |
Vocatif | indecens | indecens | indecens | indecentēs | indecentēs | indecentia |
Accusatif | indecentem | indecentem | indecens | indecentēs | indecentēs | indecentia |
Génitif | indecentis | indecentis | indecentis | indecentium | indecentium | indecentium |
Datif | indecentī | indecentī | indecentī | indecentibus | indecentibus | indecentibus |
Ablatif | indecentī | indecentī | indecentī | indecentibus | indecentibus | indecentibus |
indecens \Prononciation ?\ (comparatif : indecentior, superlatif : indecentissimus)
- Indécent, inconvenant, messéant.
- numquam vidi hominem beatum indecentius, Sénèque. Ep. 27
- numquam vidi hominem beatum indecentius, Sénèque. Ep. 27
Dérivés
Dérivés dans d’autres langues
Références
- « indecens », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.